Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At certe gravius. Duo Reges: constructio interrete. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Bork Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Nihil enim hoc differt. Minime vero istorum quidem, inquit.

Bork: Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;
Bork: Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit?
Poterat autem inpune;: Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit.
Praeteritis, inquit, gaudeo.: Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.
Bork: Nihil ad rem! Ne sit sane;
Bork: At hoc in eo M.

Bork

Neque enim in aliqua parte, sed in perpetuitate temporis
vita beata dici solet, nec appellatur omnino vita, nisi
confecta atque absoluta, nec potest quisquam alias beatus
esse, alias miser;

Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum
gerendarum, opifices denique delectantur historia?

Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?
Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis;
Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.
Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem.

Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis.

Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.
Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam.
Quod si ita est, sequitur id ipsum, quod te velle video, omnes semper beatos esse sapientes.
An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod.
Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui.
Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt.

Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam. Quibus ego vehementer assentior. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Positum est a nostris in iis esse rebus, quae secundum naturam essent, non dolere; Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere.