An est aliquid, quod te sua sponte delectet?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Duo Reges: constructio interrete. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Quid, quod res alia tota est? An hoc usque quaque, aliter in vita? Satisne igitur videor vim verborum tenere, an sum etiam nunc vel Graece loqui vel Latine docendus? Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen; Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur?

Efficiens dici potest.: Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere.
Ut pulsi recurrant?: Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo.
Memini vero, inquam;: Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest.
Quonam, inquit, modo?: Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.

Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Hoc est non dividere, sed frangere. Ex eorum enim scriptis et institutis cum omnis doctrina liberalis, omnis historia. Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus. Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio.

Quid ergo hoc loco intellegit honestum?
Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.
Quid de Platone aut de Democrito loquar?
Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem;

In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de
moribus.

Ac tamen, ne cui loco non videatur esse responsum, pauca
etiam nunc dicam ad reliquam orationem tuam.

Ad summam ea, quae Zeno aestimanda et sumenda et apta naturae esse dixit, eadem illi bona appellant, vitam autem beatam illi eam, quae constaret ex iis rebus, quas dixi, aut plurimis aut gravissimis.

At enim sequor utilitatem. Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni. Sed quid sentiat, non videtis. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus. Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es. Ut id aliis narrare gestiant? Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur.

Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni.
Non igitur bene.
Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L.
Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto.