Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Tanta vis admonitionis inest in locis; Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Duo Reges: constructio interrete. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto.

Bork: Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?
ALIO MODO.: Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur.
Bork: Haeret in salebra.
Sumenda potius quam expetenda.: Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus.

Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus.
Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur.
Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus.
Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset.
Maximeque eos videre possumus res gestas audire et legere velle, qui a spe gerendi absunt confecti senectute.

Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus.
Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt.
Omnium enim rerum principia parva sunt, sed suis progressionibus usa augentur nec sine causa;

Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?

Ea denique omni vita, quae in una virtute consisteret, illam
vitam, quae etiam ceteris rebus, quae essent secundum
naturam, abundaret, magis expetendam non esse, sed magis
sumendam.

Quarum cum una sit, qua mores conformari putantur, differo
eam partem, quae quasi stirps ets huius quaestionis.

Ne seges quidem igitur spicis uberibus et crebris, si avenam uspiam videris, nec mercatura quaestuosa, si in maximis lucris paulum aliquid damni contraxerit.

Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M. Quis hoc dicit? Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt?