An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Idne consensisse de Calatino plurimas gentis arbitramur, primarium populi fuisse, quod praestantissimus fuisset in conficiendis voluptatibus? Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum. Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Duo Reges: constructio interrete. Huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam; Inquit, an parum disserui non verbis Stoicos a Peripateticis, sed universa re et tota sententia dissidere? Ut pulsi recurrant?

Sed residamus, inquit, si placet.
Quod vestri quidem vel optime disputant, nihil opus esse eum, qui philosophus futurus sit, scire litteras.
Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?

Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio.
Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.

Bork: Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis;
Peccata paria.: Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat.
At certe gravius.: Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet;
Bork: Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos.

Bonum incolumis acies: misera caecitas.

Nam quid possumus facere melius? In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.

Haec mihi videtur delicatior, ut ita dicam, molliorque ratio, quam virtutis vis gravitasque postulat.

Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris.

Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni? Venit ad extremum; Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; ALIO MODO. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.

Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat
necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser.

Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho;