Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ita prorsus, inquam; Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Duo Reges: constructio interrete. Nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose descivisse videtur a Stoicis propter oculorum dolorem. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Antiquorum autem sententiam Antiochus noster mihi videtur persequi diligentissime, quam eandem Aristoteli fuisse et Polemonis docet. Non risu potius quam oratione eiciendum? Huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam;

Vides igitur te aut ea sumere, quae non concedantur, aut ea, quae etiam concessa te nihil iuvent.
At iste non dolendi status non vocatur voluptas.
Cur post Tarentum ad Archytam?
Hoc loco tenere se Triarius non potuit.

Bork: Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.
Etiam beatissimum?: Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia.
Sed nimis multa.: Concinnus deinde et elegans huius, Aristo, sed ea, quae desideratur, a magno philosopho, gravitas, in eo non fuit;

Quamquam ego non quaero, quid tibi a me probatum sit, sed
huic Ciceroni nostro, quem discipulum cupio a te abducere.

Itaque hic ipse iam pridem est reiectus;

Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate.

Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Equidem e Cn. Nescio quo modo praetervolavit oratio. Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt. Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis? Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Bork

Venit ad extremum;

Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Tanti autem aderant vesicae et torminum morbi, ut nihil ad eorum magnitudinem posset accedere. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit? Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines.

Istud quidem, inquam, optime dicis, sed quaero nonne tibi faciendum idem sit nihil dicenti bonum, quod non rectum honestumque sit, reliquarum rerum discrimen omne tollenti.

Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus.
Numquam facies.
Quare, quoniam de primis naturae commodis satis dietum est nunc de maioribus consequentibusque videamus.
Quae sequuntur igitur?