My Web Page

Hoc est non dividere, sed frangere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Duo Reges: constructio interrete. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum; Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare?

Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt.

Utram tandem linguam nescio? Quis istud possit, inquit, negare? Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Alia quaedam dicent, credo, magna antiquorum esse peccata, quae ille veri investigandi cupidus nullo modo ferre potuerit.

Nec tamen argumentum hoc Epicurus a parvis petivit aut etiam
a bestiis, quae putat esse specula naturae, ut diceret ab
iis duce natura hanc voluptatem expeti nihil dolendi.

Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque
idem tamen;
Primum non saepe, deinde quae est ista relaxatio, cum et praeteriti doloris memoria recens est et futuri atque inpendentis torquet timor?

Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Sed fortuna fortis; Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Refert tamen, quo modo. Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Quare attende, quaeso. Hoc non est positum in nostra actione. Quod quidem iam fit etiam in Academia.

At certe gravius.
Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes;
  1. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod.
  2. Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit?
  3. Suo enim quisque studio maxime ducitur.
  4. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;
  5. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior;
  6. Res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post mortem epulis celebrari memoriam sui nominis.